BRUKSELA/WARSZAWA―W związku z informacją o tym, że Islandia odwołała komercyjne połowy wielorybów w tym sezonie ze względu na dobrostan zwierząt, światowa organizacja zajmująca się ochroną zwierząt Humane Society International podkreśla, że uratuje to setki wielorybów od śmierci i apeluje do islandzkiego rządu do wprowadzenia stałego zakazu.
Minister ds. żywności, rolnictwa i rybołówstwa Svandís Svavarsdóttir ogłosiła, że islandzkie statki wielorybnicze nie będą zabijać wielorybów w tym sezonie ze względu na wniosek, dotyczący „metody połowu stosowanej podczas polowania na duże walenie, który ma nie być zgodny z prawem dotyczącym dobrostanu zwierząt”. Zawieszenie trwa do 31 sierpnia br., co skutecznie zatrzymuje zabijanie wielorybów w tym sezonie. W oświadczeniu ministra czytamy dalej, że „konieczne jest przesunięcie rozpoczęcia sezonu wielorybniczego, aby było miejsce na zbadanie, czy możliwe jest zapewnienie, że polowanie odbywa się zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zwierząt”.
Ruud Tombrock, dyrektor HSI/Europe, mówi: „To kamień milowy w ochronie wielorybów. Humane Society International przyjmuje z entuzjazmem to oświadczenie minister Svavarsdóttir, które oszczędzi życe setkom waleni. Nie ma humanitarnego sposobu zabjania wielorybów na morzu, dlatego wzywamy minister do wprowadzenia stałego zakazu. Wieloryby już znajdują się w obliczu wielu poważnych zagrożeń w oceanach związanych z zanieczyszczeniem, zmianami klimatycznymi, złapaniem się w sieci rybackie i kolizjami ze statkami, stąd jedynym etycznym wnioskiem jest zakończenie okrutnego komercyjnego połowu wielorybów”.
Ogłoszenie jest następstwem ubiegłorocznej wypowiedzi minister, w którym stwierdziła, że nie widzi powodu, by zezwalać na połowy wielorybów po 2023 r., oraz publikacji w ubiegłym miesiącu niezależnego raportu, który dowodzi, że w czasie islandzkich polowań na wieloryby, zwierzęta umierały trwała do dwóch godzin, przy czym 41% z nich bardzo cierpiało przed śmiercią.
Podstawowe informacje:
Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza zgodziła się wprowadzić światowe moratorium na wszystkie komercyjne połowy wielorybów w 1986 roku. Islandia opuściła IWC w 1992 r., ale powróciła w 2002 r. z wyjątkiem w moratorium, wprowadzonym pomimo sprzeciwu wielu krajów. Od czasu ponownego przystąpienia do IWC Islandia zabiła ponad 1500 wielorybów, w tym płetwale.
Islandia zawiesiła polowania na płetwale w 2016 roku ze względu na malejący popyt na mięso wielorybów w Japonii. Polowania wznowiono w sezonie 2018, kiedy zabito 146 płetwali, w tym ciężarną samicę i rzadkiego płetwala błękitnego, a także sześć płetwali karłowatych. Pojedynczy płetwal karłowaty został zabity w latach 2019-2021, a 148 płetwali w 2022 r.
Płetwale zostały sklasyfikowane przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody jako zagrożone wyginięciem w skali globalnej, pomimo dziesięcioleci odbudowy po wprowadzeniu moratorium na połów wielorybów w celach zarobkowych.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, iglazewska@hsi.org
Humane Society International wskazuje, że śledztwo dziennikarskie magazynu Kodami jest kolejnym dowodem na polityczny greenwashing i podziały wśród samych myśliwych
Humane Society International / Europa
coldsnowstorm/istock
RZYM, Warszawa—W ubiegłym tygodniu włoski magazyn Kodami opublikował reportaż z niezależnego i tajnego śledztwa przeprowadzonego w czasie „Jagd & Hund”, największych targów łowieckich w Europie, odbywających się w Dortmundzie w Niemczech w dniach 24-29 stycznia. W ten sposób dostarczył kolejnych szokujących informacji dotyczących branży organizującej polowania dla trofeów.
Humane Society International i wspólpracujące z nami organizacje stoją na czele globalnej kampanii o zakaz handlu trofeami myśliwskimi z zagrożonych gatunków. Od lat Humane Society of the United States ujawnia, co dzieje się na największych na świecie dorocznych targach łowieckich, organizowanych przez Safari Club International w Stanach Zjednoczonych, pracując nad zdemaskowaniem hipokryzji lobby łowców trofeów i jego prób zazieleniania tej branży, i działaniom na rzecz zmiękczenia ochrony zagrożonych gatunków.
Wyniki dochodzenia Kodami uzupełniają rosnący zbiór dowodów na polityczną dwuznaczność łowców trofeów i rażące lekceważenie przez nich zasad ochrony przyrody. Cześć myśliwych potępia polowania dla trofeów jako niedopuszczalne we współczesnym społeczeństwie. Jednak liczne dochodzenia przeprowadzone przez HSI i HSUS na przestrzeni lat ujawniły:
Przedstawianie polowań dla trofeów jako dobrze zarządzanego przemysłu zorientowanego na ochronę przyrody to farsa. Obecni na targach łowieckich sprawdawcy niezbędnego wyposażenia i łowcy trofeów podważali lub wręcz odrzucali względy etyczne i związane z dobrostanem zwierząt. Na targach łowieckich w hrabstwie Staffordshire w 2022 roku śledczy HSI zapytał, czy może pić alkohol podczas polowania w Afryce udzielili twierdzącej odpowiedzi.
Sprzedawcy sprzętu do polowania na trofea na targach wykorzystują rózne sposoby na zwiększenie sprzedaży. Wielu z nich oferuje polowania w zamkniętych zagrodach – gdzie zwierzę jest hodowane i odstrzeliwane w niewoli – lub „łatwe” polowania, na których mogą zagwarantować klientowi zabicie zwierzęcia, obiecując przygotowanie niedoświadczonych klientów w ciągu jednego dnia. Oferują również polowania z samochodów i polowania na zwierzęta przetrzymywane w niewoli.
W materiałach promocyjnych często pojawiają się dzieci, co ma zachęcić rodziców do skorzystania z oferty. Jeden z uczestników targów, na których pojawiły się osoby z HSUS, twierdził, że on i jego dzieci brali udział w polowaniu zagrodowym, zabijając „ich” lwa w ciągu 90 minut.
Osoby prowadzące śledztwo stwierdziły, że społeczność łowiecka nie mówi jednym głosem w sprawie polowań dla trofeów. Wielu myśliwych uważa, że polowanie zagrodowe, nęcenie i polowanie z pojazdu narusza etykę uczciwego polowania, podczas gdy inni nie popierają polowania zagrożone zwierzęta, czy też polowania na zwierzęta, gdy nie chodzi o pozyskanie mięsa zwierząt.
Reportaż przygotowany przez magazyn Kodami potwierdza to, na co Humane Society International zwracało uwagę od lat: branża organizujące polowania dla trofeów zachęca do nadmiernej eksploatacji przyrody, która może popchnąć ku wyginięciu zagrożone gatunki, takie jak lwy, lamparty i słonie. Model sprzedaży występujący na targach łowieckich wskazuje, że wartość dzikich zwierząt jest określana przez popyt ze strony konsumentów, a nie ich samoistną wartość, stan ochrony gatukowej lub wartość dla lokalnych społeczności. Opłaty za trofea mogą sięgać 65 000 USD za dzikie lwy i 35 000 USD za lamparty, a zazwyczaj około 40 000 USD za słonia, w zależności od wielkości jego ciosów. Rekordowa aukcja oferująca polowanie na nosorożca czarnego — jednego z najbardziej zagrożonych ssaków na świecie — odbyła się na międzynarodowej konwencji Safari Club w 2014 r. i zakończyła się złożeniem oferty w wysokości 400 000 USD. Można też zapłacić znacznie mniej za kaczki, gołębie i perliczki „warte” tylko 5 USD; lub trafić na wyjątkowe zniżki na pakiety myśliwskie (polowanie na żyrafy oferowano za 1200 USD jako „prezent”); lub oferując darmowe zabijanie zwierząt na przynętę, np. hipopotamy (których liczebność spada), aby zwabić docelowe zwierzę do zabicia dla trofeum trofeum, takie jak lwa i lamparta.
Dyrektor Humane Society International/Europe, Ruud Tombrock, po obejrzeniu materiału opublikowanego przez Kodami, komentuje: “Tajne dochodzenie, takie jak to przeprowadzone przez Kodami, a wcześniej przez nas na innych targach łowieckich, jest niezwykle ważne, aby zdemaskować narrację, której trzyma się lobby łowieckie w komunikacji do decydentów i opinii publicznej. Te fałszywe opowieści zapewniły branży łowieckiej wiele przywilejów w zakresie handlu zagrożonymi gatunkami zwierząt, które są zabijane dla rozrywki tam, gdzie w normalnej sytuacji byłoby to zabronione. Nie możemy pozwolić sobie, aby ten stan utrzymywał się dalej. Decydenci muszą zobaczyć prawdziwą nature polowań dla trofeów i położyć temu kres”.
Więcej informacji:
UE jest drugim co do wielkości importerem trofeów łowieckich. W latach 2014-2018 importowała 14 912 trofeów łowieckich pochodzących z 73 różnych gatunków ssaków wpisanych na listę CITES, takich jak lamparty, hipopotamy, słonie, lwy, a nawet gatunki krytycznie zagrożony – nosorożec czarny. Targi łowieckie odegrały znaczącą rolę w promocji i sprzedaży polowań dla trofeów.
Coraz więcej firm transportowych zobowiązało się do wprowadzenia zakazu przewozu trofeów myśliwskich. Tutaj znajdziesz listę ponad 30 linii lotniczych, innych przewoźników i firm z sektora transportowego, które nie przewożą trofeów łowieckich.
Od 2021 roku HSI/Europe apeluje o zakaz importu trofeów lowieckich w ramach swojej kampanii #NotInMyWorld skierowanej do Unii Europejskiej i państw członkowskich. Nasza petycja do Parlamentu Europejskiego wzywa do pilnych działań w celu zapewnienia, że istniejące wymagania UE dotyczące przyrody, przepisy handlowe i dyrektywa siedliskowa w odniesieniu do trofeów myśliwskich są właściwie wdrażane, zgodnie ze zobowiązaniami zawartymi w unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej.
W poszczególnych krajach Europy trwają prace nad wprowadzeniem zakazu importu trofeów łowieckich:
21 czerwca Zgromadzenie Francuskie przytłaczającą większością głosów (113 głosów za, 1 głos przeciw) przyjęło poprawkę, która znacząco pomoże organom celnym w ograniczeniu importu do Francji trofeów myśliwskich niektórych zagrożonych gatunków zwierząt. To głosowanie zbiega się z nowym wnioskiem legislacyjnym dotyczącym zakazu przedstawionym przez senator Céline Boulay-Espéronnier 23 maja br.
W marcu 2023 r. brytyjscy prawodawcy w Izbie Gmin zaproponowali przepisy, które zakazywałyby importu trofeów myśliwskich pochodzących z ponad 6000 gatunków podlegających międzynarodowym regulacjom, w tym słoni, nosorożców i lampartów. Projekt jest obecnie rozpatrywany przez Izbę Lordów.
W zeszłym roku we Włoszech IEG Italian Exhibition Group SpA ogłosiło, że nie będzie już gospodarzem HIT Show (największych włoskich targów łowieckich z 40 000 odwiedzających i setkami międzynarodowych wystawców każdego roku), powołując się na niezgodność przekazu wydarzenia ze swoimi wartościami.
W 2022 r. Finlandia zakazała importu spoza UE trofeów myśliwskich z gatunków chronionych na mocy załącznika A i 12 gatunków z załącznika B do unijnych przepisów dotyczących handlu dziką fauną i florą.
Belgijski parlament federalny jednogłośnie wezwał w 2022 r. rząd do natychmiastowego zaprzestania wydawania zezwoleń na import trofeów z gatunków chronionych szczególnymi przepisami dotyczącymi handlu międzynarodowego.
Parlament Europejski przyjął w 2022 r. rezolucję wzywającą do zaprzestania importu do UE trofeów myśliwskich z gatunków chronionych.
W 2016 r. Holandia zakazała importu trofeów z ponad 200 gatunków, a w 2015 r. Francja zakazała importu trofeów z lwów.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International / Canada
Leila Coker/iStock.com
OTTAWA—Humane Society International/Canada świętuje uchwalenie poprawek do kanadyjskiej ustawy o ochronie środowiska, mających na celu stopniowe wycofywanie zwierząt z testów chemikaliów pod kątem ich toksyczności w Kanadzie. Poprawki te zostały uwzględnione w ustawie S-5, mającej na celu zmianę kanadyjskiej ustawy o ochronie środowiska, która przeszła trzecie i ostatnie czytanie w Senacie i teraz otrzyma finalną akceptację.
Shaarika Sarasija, starsza strateżka ds. badań i nauki regulacyjnej w HSI/Kanada, komentuje zmiany: „Cieszymy się, że ustawa S-5 zawiera przepisy dotyczące stopniowego wycofywania testów chemikaliów z wykorzystaniem zwierząt. Skoordynowane odejście od testów toksyczności na zwierzętach może nie tylko oszczędzić życie dziesiątek tysięcy zwierząt każdego roku, ale również poprawić ochronę zdrowia publicznego i środowiska dzięki wdrożeniu bardziej zaawansowanych i nowoczesnych testów z korzyścią dla wszystkich Kanadyjczyków”.
Konwencjonalne testy toksyczności obejmują zatrucie szczurów, myszy, królików, ryb, ptaków i innych zwierząt chemikaliami poprzez karmienie nimi zwierząt na siłę, wdychanie lub wchłanianie przez skórę przez wiele dni, miesięcy, a nawet lat i to bez uśmierzania bólu, aby zobaczyć, w jakim stopniu zaburza to normalne funkcje organizmu . Według Kanadyjskiej Rady ds. Opieki nad Zwierzętami połowa z ponad 150 000 zwierząt wykorzystanych do testów w Kanadzie w 2021 r. doświadczyła od „umiarkowanego cierpienia” do „silnego bólu bliskiego, równego lub przekraczającego próg tolerancji na ból”. Wiele z tych testów zostało opracowanych dziesiątki lat temu i reprezentują przestarzałą naukę, która w najlepszym przypadku dostarcza niekompletnych lub niejednoznacznych danych, jednocześnie zadając niepotrzebne cierpienie zwierzętom.
Obecne badania toksyczności bez wykorzystania zwierząt obejmuje szereg zaawansowanych testów z zakresu biologii molekularnej, które są bardziej efektywne czasowo i kosztowo oraz odpowiednie dla ludzi. Poprawki w ustawie S-5 promują ich stosowanie, torując drogę do zmniejszenia i ostatecznego wyeliminowania cierpienia zwierząt w badaniach toksyczności chemikaliów poprzez postęp technologiczny. Nowe środki obejmują:
Wymóg wdrożenia nowych metod testowania, które nie wykorzystują zwierząt, tam gdzie jest to naukowo uzasadnione i „praktyczne”.
Zachętę do opracowywania i wdrażania metod alternatywnych wobec testów na zwierzętach.
Wymóg wobec rządu, zobowiązujący władze do opublikowania w ciągu dwóch lat planu, wyszczególniającego kroki prowadzące do osiągnięcia tych celów.
HSI/Canada wyraża swoją gotowość do współpracy z rządem Kanady i innymi zainteresowanymi stronami, aby zagwarantować, że wszelkie wykorzystywanie zwierząt w testach toksyczności – w tym w przypadku pestycydów, żywności i innych produktów objętych regulacjami – nie będzie miało miejsca w przyszłości. Ponadto HSI/Canada zamierza współpracować z zainteresowanymi stronami, aby zapewnić opracowanie i wdrożenie szybszych, skuteczniejszych i odpowiednich nowych metod testów nie wymagających udziału zwierząt, w ramach ustalonego przez rząd harmonogramu zakończenia wszystkich testów pod kątem toksyczności na zwierzętach do 2035 r.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International / Europa
iStock.com
LONDYN, Warszawa—Grupa 103 ekspertów zajmujących się ochroną przyrody, naukowców, urzędników państwowych i liderów społeczności, którzy mieszkają lub pracują w krajach Afryki — w tym w Botswanie, Tanzanii, RPA, Nigerii, Demokratycznej Republice Konga i Zimbabwe — wysłała list otwarty do członków brytyjskiej Izby Lordów wzywający ich do poparcia ustawy zakazującej importu trofeów myśliwskich do Wielkiej Brytanii przed debatą w tej sprawie, planowaną na 16 czerwca.
Sygnatariusze listu, do których należą Seretse Khama Ian Khama, były prezydent Botswany; Farai Maguwu, dyrektor Centrum Zarządzania Zasobami Naturalnymi w Zimbabwe i David Kabambo, współzałożyciel i dyrektor wykonawczy Peace for Conservation z Tanzanii, bezpośrednio kwestionują „rażąco uproszczoną i nieuzasadnioną” narrację wspierającą polowania dla trofeów, głoszoną przez niewielką liczbę naukowców z Wielkiej Brytanii i potępiają „wymyślony na zachodzie, nastawiony na zysk przemysł łowiecki, który utrwala kolonialne zaszłości”. List pojawił się przed drugim czytaniem ustawy dotyczącej zakazu importu trofeów łowieckich, która odbędzie się w Izbie Lordów 16 czerwca i został udostępniony przez organizację ochrony zwierząt Humane Society International/UK, która prowadzi kampanię na rzecz zakończenia polowań na trofea.
Afrykańscy eksperci, wśród nich Bantu Lukambo, Dyrektor Generalny ds. Innowacji na rzecz Rozwoju i Ochrony Środowiska w Demokratycznej Republice Konga; Timothy Kamuzu Phiri, Dyrektor Wykonawczy Mizu Eco-Care w Zambii i Bonifacy Mpario, przedstawiciel społeczności Masajów z Kenii, przestrzegają przed polowaniami dla trofeów „które wyparły miejscową ludność z ich ziem, utrudniły możliwości dysponowania gruntami przez lokalne społeczności i zarządzania zasobami naturalnymi oraz ułatwiły korupcję”. Wzywają Izbę Lordów do odrzucenia polowań na trofea jako „reliktu kolonializmu” i do odstąpienia od zaangażowania Wielkiej Brytanii w „samolubny, destrukcyjny i krótkowzroczny biznes łowiecki”.
List został podpisany przez licznych przedstawicieli lokalnych społeczności z Tanzanii, gdzie rząd siłą eksmitował tysiące Masajów, aby częściowo zrobić miejsce na potrzeby organizatorów polowań dla trofeów. Sygnatariusze listu oświadczają: „Jesteśmy ludźmi, którzy mieszkają i pracują w Afryce; jesteśmy naukowcami, urzędnikami, przedstawicielami różnych branż, ekologami, naukowcami, ekspertami w zakresie zrównoważonego rozwoju, ekonomistami i właścicielami podmiotów zajmujących się przyrodą. Zniszczenia jakie zostawiają po sobie łowcy trofeów doświadczają nas zarówno osobiście, jak i naszą pracę, którą wykonujemy na co dzień. Zdajemy sobie sprawę z ich destrukcyjnego wpływu, który branża i jej apologeci ignorują. Ta ustawa solidaryzuje się z poglądami milionów Afrykanów, którzy uważają, że polowanie na trofea jest moralnie nagannym i obraźliwym marnotrawstwem naszej niezwykłej przyrody, i którzy wierzą, że przy pomocy lufy karabinu nigdy nie ochronimy przyrody”.
W dalszej części listu czytamy: „Dobrze zdajemy sobie sprawę, że niewielka liczba naukowców z Wielkiej Brytanii bardzo otwarcie wypowiadała się w brytyjskich mediach w obronie polowania na trofea w Afryce i związanego z tym sprzeciwu wobec tej ustawy. Chociaż rzekomo przemawiają w imieniu Afryki, przedstawiają rażąco uproszczone i nieuzasadnione argumenty, a członkowie Izby Lordów muszą zdać sobie sprawę, że nie reprezentują oni poglądów ani doświadczeń wielu naukowców i członków społeczności żyjących i pracujących na całym kontynencie afrykańskim. […] Całkowicie odrzucamy twierdzenie, że polowanie na trofea jest „złem koniecznym”, co jest głoszone przez niektórych naukowców zajmujących się ochroną przyrody, z których wielu udowodniło powiązania finansowe z branżą polowań dla trofeów. […] Odrzucamy również fałszywą tezę, że zakaz handlu trofeami myśliwskimi byłby neokolonialny lub rasistowski. Ironia tego twierdzenia polega na tym, że w rzeczywistości to wymyślony przez Zachód, nastawiony na zysk, biznes wokół polowań dla trofeów utrwala kolonializm i codziennie wzmacnia nierówności społeczne i ekonomiczne w wielu społecznościach”.
Noma Dube, założycielka Zimbabwe Elephant Foundation, dodaje: „Polowania dla trofeów stwarzają poważne wyzwania w zakresie praw afrykańskich społeczności wiejskich. Łowcy trofeów co roku wpłacają ogromne sumy pieniędzy na zagraniczne konta firm łowieckich w celu zabicia największych, najrzadszych zwierząt. Te pieniądze nigdy nie wracają do społeczności afrykańskich, a tylko niewielki ułamek kwoty zapłaconej za opłaty licencyjne i pozwolenia otrzymuje lokalna społeczność, której ziemia została wyłączona w ramach koncesji łowieckich przy granicach parków narodowych. W przypadku słoni, gdy łowcy trofeów zabijają największe i często doświadczone zwierzęta, zwykle prowadzi to do destabilizacji grup słoni, co może znacznie zwiększyć prawdopodobieństwo konfliktu zwierząt z człowiekiem. Sugerowanie, że polowanie na trofea jest w jakikolwiek sposób dobre dla ochrony przyrody lub społeczności afrykańskich, jest obraźliwe.
Timothy Kamuzu Phiri, Dyrektor Wykonawczy Mizu Eco-Care w Zambii, podkreśla: „Nic nie niepokoi mnie bardziej niż wykorzystywanie afrykańskich społeczności do obrony rzekomych„korzyści”z polowania na trofea. Wiejskie społeczności nie mają w tej sprawie głosu, a polowania na trofea są nieetycznym „narzędziem ochrony”. Niestety, lokalne społeczności afrykańskie nie są prawdziwymi beneficjentami polowania na trofea. Faktycznymi beneficjentami są myśliwi i przedsiębiorcy oraz firmy łowieckie, które w dużej mierze znajdują się w rękach prywatnych, oraz tak zwani samozwańczy „obrońcy afrykańskiej ochrony przyrody”, którzy w większości przypadków nie rezydują w Afryce. Osoby te przypinają sobie etykietę ekspertów od ochrony przyrody lub naukowców i wykorzystują z góry określone badania, które nazywają „opartymi na nauce lub dowodach”, pozostające w sprzeczności z posiadaną przez nas lokalnie wiedzą”.
Claire Bass, Dyrektorka ds. Kampanii i Spraw Publicznych w Humane Society International/United Kingdom, powiedziała: „Przedstawiciele administracji publicznej, naukowcy, działacze na rzecz ochrony przyrody i przywódcy społeczności lokalnych z całego kontynentu afrykańskiego wysyłają jasną wiadomość do Izby Lordów: łowcy trofeów okradają kraje afrykańskie z ich najbardziej charyzmatycznych zwierząt. Motywowani własnym interesem, ci, którzy bronią tej praktyki, sprzedają kłamstwo, świadomie przeoczając korupcję i złe zarządzanie, które leżą u podstaw branży, oraz szkody, jakie powoduje. Wzywamy członków Izby Lordów do położenia kresu temu okrutnemu kolonialnemu reliktowi i do ochrony zagrożonych gatunków poprzez uchwalenie ustawy”.
Badanie YouGov przeprowadzone w grudniu 2021 r. wykazało, że 82% Brytyjek i Brytyjczyków uważa, że import zwierząt jako trofeów myśliwskich powinien być zakazany.
Projekt ustawy, który przeszedł etap sprawozdawczy i trzecie czytanie w Izbie Gmin w dniu 17 marca 2023 r., mógłby zakazać importu do Wielkiej Brytanii trofeów myśliwskich z gatunków zwierząt wymienionych w załączniku A lub B do rozporządzenia o najwyższym poziomie ochrony przepisów dotyczących handlu zagrożonymi gatunkami (2018).
W ostatnich latach brytyjscy łowcy trofeów importowali trofea z chronionych gatunków na świecie, w tym niedźwiedzi polarnych, nosorożców, słoni afrykańskich i lampartów.
Od czasu, gdy polowania dla trofeów zyskały na znaczeniu w epoce kolonialnej, nastąpił katastrofalny spadek populacji niektórych z najbardziej charyzmatycznych gatunków zwierząt na świecie – w tym słoni, lwów, nosorożców i żyraf – z których wiele znajduje się pod rosnącą presją ze względu na utratę siedlisk, zmiany klimatu, kłusownictwo i nielegalny handel dziką fauną.
Więcej informacji: Iga Głażewska, Dyrektorka HIS/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International / Europa
Jo-Anne McArthur
BRUKSELA, Belgia―„Mamy oficjalne potwierdzenie, że 1 502 319 obywateli UE podpisało europejską inicjatywę obywatelską „Europa wolna od futer”, wzywającą Komisję Europejską do wprowadzenia zakazu hodowli zwierząt na futra i wprowadzania produktów futrzarskich na rynek europejski. To już 10. udana Europejska Inicjatywa Obywatelska (EIO) od czasu uruchomienia narzędzia do składania petycji, przy czym siedem z tych 10 europejskich inicjatyw obywatelskich poświęconych jest kwestiom związanym ze zwierzętami. Fur Free Europe ma na swoim koncie najbardziej spektakularną petycję na rzecz dobrostanu zwierząt i trzecią najbardziej popularną petycję od czasu uruchomienia systemu petycyjnego. Organizatorzy EIO spotkają się teraz z Komisją Europejską, a następnie wezmą udział w wysłuchaniu publicznym w Parlamencie Europejskim, po którym Komisja Europejska musi publicznie odpowiedzieć na inicjatywę przed końcem tego roku.
Petycja została uruchomiona w maju 2022 r. przy wsparciu ponad osiemdziesięciu organizacji ochrony zwierząt z całej Europy i zamknięta 1 marca tego roku, na ponad dwa miesiące przed oficjalnym terminem, dzięki rekordowej liczbie zebranych niepotwierdzonych podpisów: zebraliśmy 1 701 892 w mniej niż dziesięć miesięcy. EIO z powodzeniem osiągnęła również próg podpisów w dwudziestu jeden państwach członkowskich, trzykrotnie przekraczając minimalne wymagania dotyczące siedmiu państw członkowskich.
W poszczególnych krajach udało się zebrać:
518 534 potwierdzonych podpisów w Niemczech, z których wiele pochodziło z kampanii prowadzonej przez Humane Society International/Europe, Niemcy wniosły największy wkład w tę europejską inicjatywę obywatelską.
83 164 potwierdzonych podpisów we Włoszech, z których wiele pochodziło z kampanii prowadzonej przez Humane Society International/Europe, Włochy wniosły znaczący wkład w tę europejską inicjatywę obywatelską.
23 160 potwierdzonych podpisów w Rumunii, z których część pochodziła z kampanii prowadzonej przez Humane Society International/Europe, Rumunia zajęła tym samym wyraźne stanowisko przeciwko hodowli zwierząt na futra.
90 919 potwierdzonych podpisów w Polsce, z których część pochodziła z kampanii prowadzonej przez Humane Society International/Europe, wiele osób z Polski, jasno deklaruje, że chcą, aby kraj został uwolniony od futer.
„Przytłaczające poparcie społeczne dla tej inicjatywy sprawia, że mamy jasność: futra muszą odejść do przeszłości. Jesteśmy bardzo dumni, że udało nam się zrobić kolejny krok w kierunku położenia kresu tej okrutnej i niepotrzebnej praktyce, a teraz wzywamy Komisję Europejską do wykorzystania nowych przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, aby spełnić życzenie 1,5 miliona obywateli Europy” – skomentowała Reineke Hameleers, dyrektorka generalna Eurogroup for Animals, koordynująca inicjatywę Fur Free Europe.
„Nie może być wyraźniejszego znaku niż ta petycja, która domaga się tego, aby w postępowym, etycznym społeczeństwie nie było już miejsca na okrucieństwo związane z hodowlą zwierząt na futra” – powiedziała dr Joanna Swabe, Dyrektorka ds. Publicznych w HSI/Europe. „Komisja Europejska ma teraz obowiązek zaproponowania przepisów prawnych, które uwolnią Europę od futer. Takie posunięcie wzmocniłoby pozycję Europy jako lidera w zakresie dobrostanu zwierząt i postępu humanitarnego”.
Pod wszystkimi względami istnienie hodowli na futra nie ma uzasadnionych podstaw. Na fermach zwierzęta takie jak norki, lisy i jenoty są trzymane w maleńkich klatkach, w warunkach, w których nie mogą zaspokojać swoich gatunkowych potrzeb i zabijane wyłącznie ze względu na wartość ich futra.
Ponadto fermy stanowią znaczne zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi, co uwidoczniła szczególnie pandemia COVID-19, kiedy ogniska epidemii na fermach norek spowodowały przenoszenie kolejnych wariantów koronawirusa ze zwierząt na ludzi. Z punktu widzenia ochrony środowiska stosowanie toksycznych chemikaliów w produkcji futer sprawia, że jest to przemysł powodujący znaczne zanieczyszczenia.
Kontakt dla mediów:Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International
Ton Koene/Alamy
MADRYT—Humane Society International/Europe ustaliło, że co najmniej 54 dostawców usług na jednych z największych targów łowieckich w UE, Cinegética, sprzedawało polowania dla trofeów na gatunki chronione międzynarodowym prawem.
Organizatorzy polowań dla trofeów i zainteresowani nimi myśliwi zebrali się na targach w Madrycie, aby pochwalić się swoimi „osiągnięciami”, w tym polowaniami na trofea z zagrożonych gatunków, takich jak addaks, nosorożec i lamparty, oraz w celu zwiększenia sprzedaży swojej oferty oferującej zabijanie zwierząt dla rozrywki. Od 23 do 26 marca zagraniczni i krajowi usługodawcy oferowali specjalne oferty i luksusowe wakacje, lekceważąc globalny kryzys różnorodności biologicznej, do którego prowadzi bezpośrednia eksploatacja organizmów, w tym polowania dla trofeów.
Gatunki, których życie wystawiono na sprzedaż, to niedźwiedzie polarne, lwy, słonie afrykańskie i lamparty oferowane w specjalnych pakietach wakacyjnych oferowanych po stosunkowo niskich cenach, np. 900 euro za żyrafę i 4500 euro za polowanie na lwicę – w tym loty międzynarodowe i 7-dniowe zakwaterowanie. Innym emblematycznym gatunkom, takim jak słonie czy nosorożce, przypisano wyższe ceny – odpowiednio aż 24 500 euro i 60 000 euro.
Oferowane były specjalne pakiety z dodatkowymi zwierzętami do zabicia, takimi jak szakale czy guźce, które były dołączane bezpłatnie jako dodatkowe atrakcje lub jako przynęta do polowania na większe drapieżniki. Wystawiono liczne trofea z różnych gatunków, takich jak żyrafa, lew afrykański, niedźwiedź brunatny, a także niedźwiedź polarny, w celu zachęcenia jak największej liczby osób do skorzystania z oferty.
W czasie targów doszło do podpisania pierwszej transatlantyckiej umowy pomiędzy Safari Club International i Cinegética, która ma na celu dalsze wspieranie polowań dla trofeów. Ten nowo utworzony „największy sojusz mający na celu promowanie stylu życia myśliwych” i jego hasło „po pierwsze myśliwi” jest zapowiedzią usunięcia lub zablokowania wszelkich przeszkód w działalności łowieckiej, w tym bardzo potrzebnej ochrony prawnej zagrożonych dzikich zwierząt.
Oprócz sprzedaży i promocji Cinegética służyła również jako gala wręczenia nagród dla najlepszych zagranicznych trofeów myśliwskich. Złote, srebrne i brązowe medale przyznawano myśliwym za „osiągnięcia” w zabijaniu zwierząt w Afryce, Ameryce, Azji i Europie. Wśród ofiar zwycięzców znalazły się gatunki z listy CITES, takie jak kuguar i niedźwiedź czarny.
Nagrodę wręczono także w specjalnej kategorii trofeów ze zwierząt zabitych z łuku, co jest mocno krytykowaną praktyką. Badania dowodzą, że jego użycie może spowodować 50% zranień więcej (zwierzęta zranione, ale nie zabite), co wskazuje, że ta metoda polowań jest daleka od szybkiego zadania śmierci i powoduje ogromne cierpienie zwierzęcia. Przyznano również jedną nagrodę specjalną „Premio Nikon”, której właścicielem i sponsorem jest producent aparatów i obiektywów Nikon, za najlepsze trofeum z nahura górsiego (Pseudois nayaur), którego Hiszpania jest największym importerem w UE.
Dr Joanna Swabe, starszy dyrektor ds. publicznych w Humane Society International/Europe, mówi: „To szokujące, że Cinegética promuje polowania dla trofeów i poświęca dużą część targów bezsensownej rzezi zagrożonych gatunków. dzikiej przyrody. Należy podjąć natychmiastowe działania, aby powstrzymać promocję takich praktyk na tych targach”.
Zdecydowana większość (89%) obywateli i obywatelek Hiszpanii wyraźnie sprzeciwia się polowaniu dla trofeów z gatunków chronionych na szczeblu międzynarodowym. 84% popiera zmiany legislacyjne mające na celu zakaz importu do Hiszpanii trofeów myśliwskich z zagrożonych gatunków.
Hiszpania jest drugim co do wielkości, po Niemczech, importerem trofeów myśliwskich z gatunków ssaków wymienionych w konwencji waszyngtońskiej (CITES) w UE. W latach 2014-2020 Hiszpania sprowadziła co najmniej 3208 trofeów myśliwskich z 56 różnych gatunków ssaków z listy CITES. Pięć najczęściej importowanych gatunków to zebra górska Hartmanna (267), pawian czakma (256), lew (255), słoń afrykański (220) i koziorożec syberyjski (197). Hiszpania importowała również gatunki sklasyfikowane przez IUCN jako wymarłe na wolności, takie jak oryks szablorogi i oryks arabski. Ponadto osiem niedźwiedzi polarnych, jeden nosorożec czarny, który jest sklasyfikowany jako krytycznie zagrożony, oraz jeden tygrys zostały przywiezione jako trofea z polowań. Liczba gatunków importowanych do Hiszpanii pokazuje, że w tym okresie następuje stały wzrost o ponad 50%, z 367 importowanych trofeów w 2014 r. do 552 w 2020 r.
Inne kraje europejskie, takie jak Holandia, Belgia, Francja i Wielka Brytania, zakazały lub są w trakcie wprowadzania zakazu importu trofeów łowieckich z zagrożonych gatunków.
W Hiszpanii Parlamentarne Stowarzyszenie Obrony Praw Zwierząt zorganizowało w zeszłym roku wydarzenie z okazji Międzynarodowego Dnia Dzikiej Przyrody, podczas którego międzynarodowi eksperci wyjaśnili ryzyko i niebezpieczeństwa związane z polowaniem dla trofeów. Podczas tego spotkania została przedstawiona parlamentarna inicjatywa wzywająca do wprowadzenia zakazu importu trofeów myśliwskich z gatunków wymienionych w załączniku A oraz siedmiu gatunków z załącznika B (niedźwiedź polarny, słoń afrykański, lew afrykański, argali, hipopotam, nosorożec biały i żyrafa) w ramach obowiązujących unijnych przepisów dotyczących handlu dziką fauną i florą.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International
Meredith Lee/HSUS
OTTAWA—Rząd Kanady przedstawił budżet federalny na 2023 rok, w którym potwierdził swoje zobowiązanie do wprowadzenia zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach i handlu takimi produktami. Humane Society International/Canada, Animal Alliance Canada i Cruelty Free International, wraz z Cosmetics Alliance Canada, Lush Cosmetics i The Body Shop, od kilku lat ściśle współpracują z rządem kanadyjskim nad inicjatywą wprowadzenia przepisów zakazujących przeprowadzania testów kosmetyków na zwierzętach w Kanadzie
Wymienione wyżej podmioty wydały następujące oświadczenie w odpowiedzi na ogłoszenie dotyczące budżetu:
„Jesteśmy bardzo zadowoleni, w związku z włączeniem zobowiązania do zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach i handlu nimi w budżecie federalnym. Wskazuje to na przełomową szansę dla rządu kanadyjskiego do wprowadzenia zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach i handlu nimi w ramach oczekującej ustawy o wykonaniu budżetu. Gorąco zachęcamy rząd Kanady do wypełnienia swojego mandatu poprzez wprowadzenie tych przepisów przy najbliższej okazji i uczynienie z Kanady światowego lidera w promowaniu alternatyw dla testów na zwierzętach” – czytamy w komunikacie.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Polowania na lwy wyhodowane w niewoli na sprzedaż wbrew zasadom konwencji; potencjalne naruszenie prawa krajowego; setki polowań na nosorożce, lamparty, słonie; praktyki naruszające etykę łowiecką; niestandardowe produkty ze skóry i pazurów
Humane Society International
The HSUS
WASZYNGTON—Szokujące wyniki tajnego śledztwa opublikowane przez Humane Society of the United States i Humane Society International, ujawniają hipokryzję, jaką przemysł myśliwski wykorzystuje do promocji zabijania zagrożonych gatunków. Konwencja zorganizowana przez Safari Club International (SCI) w Nashville, w stanie Tennessee, która trwała od 22 do 25 lutego, gościła ponad 850 wystawców z ponad 140 krajów, sprzedających trofea i produkty wykonane z dzikich zwierząt. Wydarzenie przyniosło firmie SCI około 6 milionów dolarów dochodu, który zostanie wykorzystany do dalszego lobbowania na rzecz wycofania praw i przepisów chroniących narażone na wyginięcie gatunki przed polowaniami na trofea, w tym ochrony wynikającej z amerykańskiej ustawy o zagrożonych gatunkach.
Polowania na trofea były oferowane w co najmniej 65 krajach – w większości przypadków w Afryce Południowej, Kanadzie, Namibii, Zimbabwe i Nowej Zelandii. Prawie 100 firm oferowało polowania na słonie, co najmniej 115 na lamparta, 98 na lwy i żyrafy, 89 na hipopotamy, a 39 na nosorożce. Na stronach internetowych wystawców można było wykupić polowania na zwierzęta krytycznie zagrożone, takie jak słoń leśny i nosorożec czarny, a także na zwierzęta żyjące w niewoli, w tym na oryksy szablorogie, gatunek sklasyfikowany jako wymarły na wolności i hodowany prawie wyłącznie do polowania na trofea.
Dochodzenie ujawniło, że wyprawy myśliwskie są sprzedawano za kwoty sięgające do 143 000 dolarów. W ramach oferty polowań ich organizatorzy gwarantowali, że większość polowań na afrykańskie drapieżniki obejmuje nęcenie – praktykę wykorzystującą zwłoki innych zwierząt, takich jak impala i zebry, lub inne przedmioty w celu zwabienia docelowego gatunku, co praktyką nieetyczną i powoduje problemy z ochroną gatunków, poprzez wywabianie zwierząt z obszarów chronionych do strefy, gdzie dopuszczone jest polowanie.
Jednym z najbardziej szokujących ustaleń śledztwa jest nagrana rozmowa z wystawcą, który zachęcał do zaplanowania polowania na nosorożca białego, zanim będzie za późno, ponieważ gatunek ten jest na skraju wyginięcia. Stwierdził też, że: „Tym, który zostanie najszybciej zamknięty na import do Stanów Zjednoczonych z powodu spadku liczby, jest nosorożec… a jeśli chcesz coś z Afryki, musisz jak najszybciej zdobyć nosorożca. ”
Producenci produktów z dzikich zwierząt, również przyznawali się do „naginania zasad”, aby dokonać sprzedaży. Jeden ze sprzedawców reklamował, oficjalnie niedozwolone w czasie konwencji, polowania na lwy w niewoli — okrutną, bezsensowną praktykę potępioną przez rządy Republiki Południowej Afryki i USA oraz wiele innych. Miał powiedzieć: „Możesz polować… na lwy wyhodowane w niewoli w Afryce Południowej, ponieważ w ten sposób nie wpływasz na dzikie lwy…; są tak dzikie, jak to tylko możliwe”. Inny ze sprzedawców powiedział: „… mamy myśliwych, którzy naprawdę nie potrafią chodzić… trochę naginamy nasze własne zasady i oni strzelają z samochodu… nie mamy z tym problemu”. Polowanie z samochodu jest w wielu miejscach nielegalne, ponieważ narusza etykę uczciwego pościgu i stwarza liczne zagrożenia dla bezpieczeństwa w czasie jego trwania.
Kitty Block, prezeska i dyrektorka generalna Humane Society of United States, mówi: „Pomimo rosnącego braku akceptacji ze strony opinii publicznej dla polowań na trofea, konwencja Safari Club International celebruje bezsensowne zabijanie zwierząt, wystawianie ich śmierci na sprzedaż na całym świecie, wszystko po to, by żywe zwierzę zamienić w trofeum. Nie popełniajmy tego błędu: jest to branża, która zagraża dzikiej przyrodzie. Jako jeden z największych na świecie importerów trofeów myśliwskich z zagrożonych gatunków, rząd Stanów Zjednoczonych ma obowiązek zakończyć ich import”.
Jeff Flocken, prezes Humane Society International, dodaje: „Charyzmatyczne gatunki, takie jak słonie, nosorożce i lamparty, odgrywają kluczową rolę w swoich ekosystemach, a wiele innych gatunków zależy od delikatnej równowagi, jaką zapewniają. Niestety, te same zwierzęta są również bardzo pożądane przez łowców trofeów. A ponieważ myśliwi często polują na największe osobniki, osłabiają pulę genów poszczególnych gatunków, a nawet mogą powodować załamanie się małych populacji. W środku kryzysu bioróżnorodności, w wyniku którego szereg gatunków jest zagrożonych wyginięciem, globalna społeczność musi dążyć do ochrony dzikich zwierząt, unikając okrutnych praktyk, takich jak polowanie na trofea”.
Na konwencji zaoferowano setki luksusowych przedmiotów wykonywanych na zamówienie, w tym zestawy bagażowe ze skóry słonia o wartości od 10 000 do 18 000 dolarów amerykańskich oraz biżuterię wykonaną z pazurów lamparta. Zarówno słonie afrykańskie, jak i lamparty są wymienione w ustawie o zagrożonych gatunkach. Wystawcy oferowali również płaszcze z rysia za 14 000 dolarów oraz torebki z zebry za 2350 dolarów. Wielu sprzedawców wystawiało lub oferowało na sprzedaż przedmioty wykonane z zagrożonych gatunków, potencjalnie łamiąc prawo stanowe. Przykładowo, na jednym stoisku firma zajmująca się wypychaniem zwierząt reklamowała swoje usługi eksponując rogi zagrożonego wyginięciem nosorożca czarnego. Prawo stanu Tennessee zabrania komercyjnego wykorzystywania gatunków zagrożonych.
Wśród wypraw myśliwskich wystawionych na aukcję było polowanie na lwa, lamparta i inne gatunki w Zambii o wartości 143 000 dolarów; polowanie na niedźwiedzia grizzly, owcę Dalla, łosia, niedźwiedzia czarnego i karibu na Alasce o wartości 100 000 dolarów; polowanie na nosorożca białego w Afryce Południowej o wartości 100 000 dolarów; polowanie zagrodowe na antylopę bongo leśne w Teksasie o wartości 41 870 dolarów; oraz polowanie na niedźwiedzie polarne, które zostało sprzedane za 100 000 dolarów.
„Polowanie na trofea to archaiczna i odrażająca praktyka, której nie możemy dłużej tolerować” – twierdzi Sara Amundson, prezeska Humane Society Legislative Fund. „To nie do pomyślenia, że zagrożone gatunki są zabijane tylko po to, aby ich części zostały wystawione na pokaz. Kongres od lat wzywa US Fish and Wildlife Service do przyjrzenia się programowi importu trofeów, a ta konwencja jest kolejnym przypomnieniem, że administracja Bidena musi dokładnie przyjrzeć się trofeom importowanym do USA, aby ochronić gatunki zwierząt przed wyginięciem. Musimy nadal domagać się, aby ten skandaliczny proceder rażącego lekceważenia zagrożeń dla dzikiej przyrody został zakazany”.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Koreański hodowca zamiast tego będzie uprawiał rośliny
Humane Society International
Jean Chung/HSI
Seul—Siedemdziesięciotrzyletni pan Yang z południowokoreańskiej prowincji Chungcheong został kolejnym hodowcą w kraju, który dołączył do programu Humane Society International/Korea „Model for Change” w ramach działań tej organizacji charytatywnej na rzecz zakończenia przemysłu związanego z produkcją psiego mięsa. Dzięki współpracy z HSI/Korea pan Yang porzuca hodowlę psów dla mięsa i zamiast tego przechodzi na uprawę roślin. Prawie 200 psów i szczeniąt z jego fermy, które miały zostać przeznaczone na rzeź, zamiast tego zostanie przewiezionych do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczną poszukiwania rodzin adopcyjnych.
Zamknięcie hodowli następuje w sytuacji rosnącego poparcia społecznego i politycznego dla zakończenia przemysłu związanego z hodowlami psów na mięso. W zeszłym roku pierwsza dama Korei, Kim Keon-hee otwarcie wezwała do wprowadzenia zakazu, a najnowsze badania opinii publicznej pokazują, że większość mieszkańców Korei Południowej (85%) nie je psiego mięsa, a 56% popiera zakaz. W grudniu 2021 r. rząd utworzył grupę zadaniową w celu przedstawienia zaleceń w tej sprawie, ale po wielokrotnych opóźnieniach HSI/Korea wzywa koreański rząd do rozpoczęcia programu stopniowego zamykania tej gałęzi mięsnego przemysłu.
Pan Yang od 27 lat hoduje psy na mięso w mieście Asan-si, ale teraz zgadza się, że najlepszym rozwiązaniem dla tego przemysłu w Korei Południowej jest jego stopniowe wygaszanie. Jego gospodarstwo, w przeciwieństwie do wielu w kraju, jest legalnie zarejestrowane, ale uważa, że nie ma ono przyszłości.
Pan Yang mówi: „We wczesnych latach tego przemysłu nikt nie zgłaszał naruszeń na fermach psów ani nie krytykował branży. Jednak z biegiem czasu pojawiły się grupy obrońców zwierząt, takie jak HSI/Korea, a świat się zmienia. Jestem członkiem stowarzyszenia hodowców psów i śledzę pracę grupy zadaniowej ds. psiego mięsa. Teraz głównymi sprawami do załatwienia są odszkodowania i termin ostatecznego zamknięcia psich ferm. Niezależnie od tych prac i tak za kilka lat porzuciłbym to zajęcie, więc kiedy podjąłem rozmowę z HSI/Korea, wiedziałem, że to dobra okazja, aby odejść już teraz. Planuję uprawiać kapustę i dzielić się plonami z miejscową ludnością. HSI uratuje zwierzęta, a ja pomogę ludziom”.
Zapoczątkowany w 2015 roku program „Models for Change” zakłada, że HSI/Korea podejmuje współpracę z rolnikami, takimi jak pan Yang, którzy chcą opuścić branżę i pomaga im przejść na humanitarne, alternatywne źródła utrzymania.
Sangkyung Lee, kierownik kampanii HSI/Korea „End Dog Meat”, mówi: „Wiele psów z tej fermy ma wyraźną traumę i będzie potrzebować miłości i cierpliwości, jaką możemy im dać. Jednak rolnicy tacy jak pan Yang są symbolami zmian w Korei Południowej, ponieważ nowe pokolenie miłośników zwierząt, takich jak ja, nie chce, aby to cierpienie trwało dalej. Mam nadzieję, że rząd nas posłucha, a nasz program Models for Change pokazuje, że istnieje przyszłość, w której psy są tylko przyjaciółmi, nie jedzeniem”.
Jest to 18. hodowla psów na stałe zamknięta w rezultacie działań HSI/Korea. Od początku programu uratowano ponad 2700 psów, które znalazły rodziny adopcyjne w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Holandii, a kilka z nich w Korei Południowej.
Pan Yang cieszy się, że psy z jego hodowli będą miały teraz szansę na szczęśliwą przyszłość. Podkreśla, że: „Podczas pracy z HSI/Korea byłem zaskoczony sposobem interakcji tych ludzi z psami. Byli łagodni wobec zwierząt, uśmiechali się i nawiązali więź z psami. Byłem tym nieco zszokowany. Cieszę się, że te psy trafią w dobre miejsce i nie czuję się dobrze, widząc, jak któryś z nich umiera. Jest mi ich żal.”
Podstawowe informacje:
Szacuje się, że do miliona psów jest hodowanych i przetrzymywanych w przerażających warunkach na tysiącach farm w całej Korei Południowej w celu ich zabicia dla mięsa.
Psy z takich hodowli cierpią fizycznie i psychicznie, spędzając całe życie w małych, drucianych klatkach bez odpowiedniego jedzenia, wody, przestrzeni i opieki weterynaryjnej. Ich śmierć następuje przez porażenie prądem.
HSI/Korea to oddział międzynarodowej organizacji charytatywnej HSI zajmującej się ochroną zwierząt, która prowadzi kampanie w całej Azji (Chiny, Indonezja, Korea Południowa, Indie i Wietnam) na rzecz zakończenia handlu psim mięsem.
Kontakt dla mediów: Iga Głażewska, Dyrektorka HSI/Europe w Polsce, iglazewska@hsi.org
Humane Society International
Oikeutta eläimille
BRUKSELA—Na ponad dwa miesiące przez ostatecznym terminem, petycja „Europa bez futra” w ramach Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej (ECI), zebrała znacznie więcej podpisów niż wymagane minimum niezbędne do jej efektywnego złożenia Komisji Europejskiej. 1,7 miliona obywatelek i obywateli UE podpisało petycję wzywającą do wprowadzenia ogólnounijnego zakazu okrutnej hodowli zwierząt dla futra i handlu futrami. Wypełniając swoje zobowiązania w ramach unijnej strategii „Od pola do stołu”, Komisja Europejska opracowuje obecnie projekty wniosków ustawodawczych w celu aktualizacji i rozszerzenia zakresu prawodawstwa UE dotyczącego dobrostanu zwierząt. Działacze na rzecz zwierząt twierdzą, że jest to doskonała okazja do wprowadzenia odpowiednich zakazów dotyczących futer ze zwierząt w całej Unii Europejskiej.
Petycja została uruchomiona 18 maja ubiegłego roku z celem zebrania miliona podpisów w ciągu 12 miesięcy, ale ECI zebrała wystarczającą liczbę podpisów w mniej niż 10 miesięcy – podpisów jest więcej niż wymagane minimum, co daje gwarancję ich pozytywnej weryfikacji. Ponad 80 organizacji zajmujących się ochroną zwierząt z całej Europy, w tym Humane Society International/Europe i inni członkowie koalicji Fur Free Alliance, wzywało obywateli UE do jej podpisania, jeśli zgadzają się z tym, że hodowla zwierząt na futra jest okrutna i niepotrzebna.
Dr Joanna Swabe, Starsza Dyrektorka ds. Publicznych w HSI/Europe, mówi: „Obywatele UE wyrazili się głośno i wyraźnie, domagając się pełnego ogólnounijnego zakazu okrutnej hodowli na futra i importu futer. Hodowla zwierząt dla ich futer jest nieludzka i wysyłamy Komisji jasny sygnał, że wszelkie wnioski dotyczące szukania kompromisowych rozwiązań, w tym norm dobrostanu zwierząt dla gatunków, takich jak norki i lisy, byłyby całkowicie nie do przyjęcia. W ciągu mniej niż 10 miesięcy zebrano ponad 1,7 miliona podpisów, więc nadszedł czas aby Komisja podjęła zdecydowane działania i zapisała ten okrutny handel na kartach historii. Zamykanie zwierząt w klatce tylko na potrzeby mody na futra to praktyka, która należy do przeszłości. Przemysł futrzarski nie ma przyszłości w Unii Europejskiej”.
Złożone potrzeby behawioralne dzikich gatunków, takich jak norka amerykańska, lis, szynszyla i jenot, nie mogą być zaspokojone na fermach futrzarskich, a infekcje oczu i uszu, zdeformowane łapy, osłabienie umysłowe i kanibalizm były niejednokrotnie udokumentowane na fermach futrzarskich w Europie. Oprócz okrucieństwa wobec zwierząt, hodowla zwierząt na futra jest szkodliwa dla środowiska, między innymi ze względu na stosowanie toksycznych chemikaliów do farbowania i konserwacji futra. Hodowle zwierząt futerkowych stanowią również zagrożenie dla europejskiej różnorodności biologicznej. Norka amerykańska jest inwazyjnym gatunkiem obcym, który przyczynił się do zagrożenia gatunków rodzimych, takich jak norka europejska i karczownik, i miał znaczący wpływ na sukces lęgowy rodzimych gatunków ptaków.
Hodowla zwierząt na futra stanowi również poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Od kwietnia 2020 r. doszło do pojawienia się setek ognisk COVID-19 na fermach futer z norek w całej Europie, a w październiku 2022 r. ferma futer w Hiszpanii z 52 000 norek zgłosiła ognisko ptasiej grypy, która prawdopodobnie rozprzestrzeniła się między zwierzętami.
Do tej pory 19 krajów w całej Europie, w tym następujące państwa członkowskie: Holandia, Belgia, Republika Czeska, Słowacja, Słowenia, Chorwacja, Włochy, Francja, Luksemburg, Estonia, Łotwa, Malta, Irlandia i Austria, zakazało praktykowania hodowli zwierząt na futra. Jest ona nadal dozwolona w Finlandii, Polsce, Grecji, Litwie, Hiszpanii, Rumunii, Szwecji, Danii i Bułgarii. Jednak dane pokazują, że branża podupada: w 2014 r. w krajach europejskich zabito około 43,6 mln zwierząt na futra, a liczba ta spadła do 30,7 mln do 2019 r., a w 2021 r. spadła do 12 mln zwierząt. Ponad 1500 sprzedawców detalicznych, w tym Gucci, Adidas, H&M i Zara, zobowiązało się do przyszłości wolnej od futer i dołączyło do programu Fur Free Retailer.
Kolejnym etapem po złożeniu petycji jest potwierdzenie ważności podpisów, co potrwa trzy miesiące, po czym Komisja Europejska musi uwzględnić głos obywatelek i obywateli, i udzielić odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy.
